اميد به حاکميت "انسان‌هاي صالح" در آينده­اي روشن و استقرار عدالت و صلح فراگير و همگاني، امري فطري است. همة افراد، براساس فطرت ذاتي خود، به اميد روزي هستند که جهان در پرتو هدايت‌هاي انساني شايسته و با تأييد و عنايت پروردگار هستي، از بيداد و تباهي رهايي يافته، از نا بساماني­ها، ناامني‌ها و تيره‌روزي­ها خلاص شود و سرانجام به صلح و صلاح نايل آيد.